Xin chao! Hello!
Hier zijn we met de volgende berichtgeving.
Vorige week zaten we nog in Ho Chi Minh City. Nu zitten we al een stuk noordelijker in de Central Highlands.
We namen de nachttrein tot Nha Trang. Net zoals in China staan ook in Vietnam de nachttreinen gelijk aan veel lachen, moppen tappen, zingen en bier! Paul, de Ier in de groep, heeft tot in de vroege uurtjes de ganse barwagen geentertaind met Ierse drinkliedjes.
Nha Trang moest een hoogtepunt in onze reis worden met een snorkeltrip en lekker luieren op het strand. Jammer genoeg besloot er juist op dat moment een tyfoon in de buurt te passeren. De kern van de tyfoon is gelukkig van richting verandert maar ondanks zijn prioriteiten elders heeft hij ons wel getrakteert op regen, regen en nog eens regen. Geen enkele boot mocht uitvaren dus geen snorkeltrip…, alsof dat zelfs een optie was met die torenhoge golven… We zijn dan maar naar de `mud baths` en `hot springs` geweest en achteraf een goei massage. Wat maakt die regen immers uit als je in een warm bad zit. De verse vis waar ze hier bekend om zijn was er wel en bars en disco`s zijn er in dit redelijk toeristisch stadje ook voldoende dus we hebben ons niet echt verveeld.
Zondag zijn we met de bus naar Buon Ma Thuot gereisd, ongeveer 5 uur het binnenland in rijden van Nha Trang. Van daaruit zijn we dan met de bus verder gereisd naar een klein dorpje voor een nacht bij de M`Nong, een lokaal bergvolk. Ons 5-sterren deluxe hotel bestond uit een paalwoning met daarin 1 grote ruimte met 10 bedden op een rijtje. Om naar het toilet te gaan moest je ons luxeparadijs afdalen, en dan u een weg banen tussen de kiekens, varkens, geiten en koeien tot aan een geimproviseerd kot met een gat in de grond en 2 planken erop. De douche stond een beetje verder: water uit de regenput vissen en dan over uwe kop kappen! Een unieke ervaring en prijs/kwaliteit een aanrader!
Gisteren zijn we dan op trekking vertrokken. Eerst een tocht met een bootje over een meer en dan de jungle in voor een tocht van 18km tot aan een ander dorp waar het Ede volk woont en waar ongetwijfeld een evenwaardig luxehotel, wie weet met zwembad en poolbar deze keer, op ons wacht….
De trekking ging heel goed, redelijk vlak maar wel veel modder en dan een serieuze klim op het einde. Godzijdank regende het niet of we waren nu nog niet thuis.
Op een bepaald moment liep ik een veertigtal meter voorop omdat ik rapper door ne plas gesukkeld was. Ik hoorde ineens luid geritsel in de struiken vlak naast het pad… een mega grote slang kroop daar rap weg in zijn schuilplaats. En als ik zeg mega bedoel ik echt mega! Doorsnee zeker 10 cm en ik heb minstens 4m van hem zien voorbijschuiven. Ik ben vooral NIET kalm gebleven, heb geroepen en gekrijst `snake snake` en ben al die plassen waar ik eerder zo voorzichtig langs ging gewoon doorgecrosst tot de rest van de groep. Die slang was waarschijnlijk meer bang van mij dan ik van hem, zeker door mijn gekrijs, maar bon. De anderen hebben hem niet gezien maar hij was bruin en groen en had een diamant patroon wat wil zeggen dat het waarschijnlijk een python was, enfin dat zeggen ze hier toch.
Voor de rest heb ik niet veel beestjes gezien behalve dan bloedzuigers, bloedzuigers en nog eens bloedzuigers! En ik haat ze! Ze stonden daar allemaal als een tandenstoker rechtop op de grond te wachten en met hun kopje te zwaaien om zich dan van zodra je passeert aan uw schoen vast te zuigen en naar boven te kruipen. We hadden allemaal een lange broek aan en onze broek in onze kousen gestoken (heel sexy!) dus er heeft er wel geeneen zich aan de huid kunnen vastzuigen.
Na de steile klim op het einde kwam er terug een afdaling tot aan de rijstvelden voor het dorp. De hele tocht hadden we zo ons best gedaan om ons broek en schoenen min of meer proper te houden, was het bruggetje over een brede beek langs de rijstvelden toch wel verdwenen zeker. Onder het motto van onze Ier – Oh well, in for a penny, in for a pound! – zijn we dan maar met de modder tot aan onze knieen tot aan ons logement geploeterd.
En raad eens wat voor een douche ons daar te wachten stond? Jawel, de waterput!
Hier zijn we met de volgende berichtgeving.
Vorige week zaten we nog in Ho Chi Minh City. Nu zitten we al een stuk noordelijker in de Central Highlands.
We namen de nachttrein tot Nha Trang. Net zoals in China staan ook in Vietnam de nachttreinen gelijk aan veel lachen, moppen tappen, zingen en bier! Paul, de Ier in de groep, heeft tot in de vroege uurtjes de ganse barwagen geentertaind met Ierse drinkliedjes.
Nha Trang moest een hoogtepunt in onze reis worden met een snorkeltrip en lekker luieren op het strand. Jammer genoeg besloot er juist op dat moment een tyfoon in de buurt te passeren. De kern van de tyfoon is gelukkig van richting verandert maar ondanks zijn prioriteiten elders heeft hij ons wel getrakteert op regen, regen en nog eens regen. Geen enkele boot mocht uitvaren dus geen snorkeltrip…, alsof dat zelfs een optie was met die torenhoge golven… We zijn dan maar naar de `mud baths` en `hot springs` geweest en achteraf een goei massage. Wat maakt die regen immers uit als je in een warm bad zit. De verse vis waar ze hier bekend om zijn was er wel en bars en disco`s zijn er in dit redelijk toeristisch stadje ook voldoende dus we hebben ons niet echt verveeld.
Zondag zijn we met de bus naar Buon Ma Thuot gereisd, ongeveer 5 uur het binnenland in rijden van Nha Trang. Van daaruit zijn we dan met de bus verder gereisd naar een klein dorpje voor een nacht bij de M`Nong, een lokaal bergvolk. Ons 5-sterren deluxe hotel bestond uit een paalwoning met daarin 1 grote ruimte met 10 bedden op een rijtje. Om naar het toilet te gaan moest je ons luxeparadijs afdalen, en dan u een weg banen tussen de kiekens, varkens, geiten en koeien tot aan een geimproviseerd kot met een gat in de grond en 2 planken erop. De douche stond een beetje verder: water uit de regenput vissen en dan over uwe kop kappen! Een unieke ervaring en prijs/kwaliteit een aanrader!
Gisteren zijn we dan op trekking vertrokken. Eerst een tocht met een bootje over een meer en dan de jungle in voor een tocht van 18km tot aan een ander dorp waar het Ede volk woont en waar ongetwijfeld een evenwaardig luxehotel, wie weet met zwembad en poolbar deze keer, op ons wacht….
De trekking ging heel goed, redelijk vlak maar wel veel modder en dan een serieuze klim op het einde. Godzijdank regende het niet of we waren nu nog niet thuis.
Op een bepaald moment liep ik een veertigtal meter voorop omdat ik rapper door ne plas gesukkeld was. Ik hoorde ineens luid geritsel in de struiken vlak naast het pad… een mega grote slang kroop daar rap weg in zijn schuilplaats. En als ik zeg mega bedoel ik echt mega! Doorsnee zeker 10 cm en ik heb minstens 4m van hem zien voorbijschuiven. Ik ben vooral NIET kalm gebleven, heb geroepen en gekrijst `snake snake` en ben al die plassen waar ik eerder zo voorzichtig langs ging gewoon doorgecrosst tot de rest van de groep. Die slang was waarschijnlijk meer bang van mij dan ik van hem, zeker door mijn gekrijs, maar bon. De anderen hebben hem niet gezien maar hij was bruin en groen en had een diamant patroon wat wil zeggen dat het waarschijnlijk een python was, enfin dat zeggen ze hier toch.
Voor de rest heb ik niet veel beestjes gezien behalve dan bloedzuigers, bloedzuigers en nog eens bloedzuigers! En ik haat ze! Ze stonden daar allemaal als een tandenstoker rechtop op de grond te wachten en met hun kopje te zwaaien om zich dan van zodra je passeert aan uw schoen vast te zuigen en naar boven te kruipen. We hadden allemaal een lange broek aan en onze broek in onze kousen gestoken (heel sexy!) dus er heeft er wel geeneen zich aan de huid kunnen vastzuigen.
Na de steile klim op het einde kwam er terug een afdaling tot aan de rijstvelden voor het dorp. De hele tocht hadden we zo ons best gedaan om ons broek en schoenen min of meer proper te houden, was het bruggetje over een brede beek langs de rijstvelden toch wel verdwenen zeker. Onder het motto van onze Ier – Oh well, in for a penny, in for a pound! – zijn we dan maar met de modder tot aan onze knieen tot aan ons logement geploeterd.
En raad eens wat voor een douche ons daar te wachten stond? Jawel, de waterput!
Nu zitten we terug in Buon Ma Thuot, een redelijke stad in de Central Highlands. Morgenavond nemen we het vliegtuig naar Danang en dan met de bus door naar Hoi An.
Groetjes,
Sarah x
