Wat heb ik me daar vergaapt aan de beroemde watervallen. Een groot spektakel. Ik heb filmkes gemaakt want de grootsheid is gewoon niet op foto vast te leggen. We hebben zowel de Braziliaanse als de Argentijnse kant van de watervallen bezocht, beide even indrukwekkend en toch helemaal anders. En dan zat ons Braziliaans avontuur er dus op.
Viva Argentina!
Eindelijk Spaanstalig grondgebied want van dat Portugees begreep ik niet veel. En mijn mondje Spaans moest meteen een vuurproef doorstaan.
Na amper 20 km rijden in Argentinie werden we tegengehouden door de lokale policia voor een controle. Onze 2 begeleiders spreken geen woord Spaans dus die verstonden er de ballen van. Na een kwartier vol communicatieproblemen werd ik er bij geroepen als vertaal-service. Ze wilden alle documenten van de truck tot op de letter controleren. Dus ik rustig aan het vertalen, registratiebewijs afgeven, verzekeringspolis … Alles vlotjes tot die man ineens met zijn vingerke begint te zwaaien en te roepen. Ons verzekeringspapieren bleken vervallen! Man man man heb ik het daar kunnen uitleggen. Na veel dreigementen, gaande van ons daar vast te houden tot dikke boetes aan te rekenen, heb ik er ons uiteindelijk na een half uur kunnen uitpraten, en mochten we verder rijden. De rest van de groep wijkt nu geen meter meer van mij af: ‘Ge weet nooit dat Sarah ons ooit uit den bak moet babbelen.’
Ondertussen zijn we nu in Salta aangekomen, een prachtig stadje aan de rand van de Andes. Gisteren ben ik gaan raften en canoping. Vandaag stond er paragliding op het programma! Weer een droom die uitkomt! Ondanks de forse wind zagen we het volledig zitten, tot de instructeur die een testvluchtje maakte om het weer in te schatten zijn landing inzette. We waren met zijn vijven gretig foto’s aan het maken van zijn landing toen ineens een rukwind zijn parachute greep. Hij werd een paar meter in de lucht achteruit gesleurd, toen klapte zijn parachute ineen en viel hij 10 m recht naar beneden. We moesten allemaal dekking zoeken of hij was op onze kop gevallen. Ik hoef jullie niet te vertellen dat onze goesting ineens over was. Ge had ons gezicht moeten zien! De man had geen schrammetje maar van het paragliding kwam dus niets in huis. Het zal voor een andere keer zijn.
Morgen trekken we naar Bolivia.
Oh en die praatjes over de Argentijnse steak zijn niet gelogen.. de BESTE steak ter wereld. Ik eet er tegenwoordig 2 per dag. En nog goedkoop ook!
Tot de volgende,
Sarah
