Salmonella, bed bugs and unwanted pregnancy tests

I guess you can tell it from the title that I've had quite the weekend...

I was expecting Chicago to be the fancy end of my trip, a luxury weekend after four weeks of hardcore travel. Although I was going to stay in a simple hostel, I was kind of looking forward to set foot again in a 'western' society with modern shops, bars, restaurants and skyscrapers...
 
That ending turned out to be a little different. One could even say it was the biggest culture shock of my life. And it already began at La Paz airport, at the check in counter of American Airlines:
 
The American check-in agent: 'How long have you been in Bolivia?'
- 10 days
According to your passport you've been here 8 years. You will have to pay a fine.
- Pardon?
Your entry stamp says 2000.
- That must be a mistake. I've been here 10 days.
I don't think so. It clearly says 29 SEP 2000.
- But that must be a mistake of the border agent. Right above it you can by the way see my exit stamp of Argentina dating 29 SEP 2008. That's the date I crossed the border.
I understand but your stamp says 2000 so you will have to pay a fine at passport control.
- Look, first of all there are at least 10 other stamps from different countries in my passport, all dating 2007 and 2008. Secondly, on the 8th of September 2008 I was on a plane from Brussels to Rio with YOUR airline, and thirdly, my passport was issued on 25 July 2007! How would I possibly get a stamp of 2000 in there?
You had to check the stamp!
- I assumed the border agent knew how to do his job!
Alright, it's not my call anyway. You'll have to go to passport control. But I doubt that they'll let you go...
 
Grrrr Grrrr me off to passport control.
'Buenas dias!'
The Bolivian officer looks at my passport, walks up to his colleague, then returns and says 'You can't leave with this passport'...
I was ready to fire all my arguments at him when a big smile appeared on his face and he said 'just kidding!', 'buen viaje', and katchaaa he put the exit stamp in my passport!
Stupid American Airlines! Viva Bolivia! Right, off to Chicago!
 
Fridaymorning I wake up in my shabby little bed in Chicago and bingo... diarrhea. Is it salmonella I wonder or just getting used to the change of foods? Right, off to the city with my Canadian friend. The main shopping street... I started to feel sick... No not literally, just by seeing the 'American way of life'. They have the most ridiculous shops here but the winner was seeing people spend 20$ and more on a new haircut for their daughter's doll! Poneytail: 10$. Poneytail flip: 15$. Braids: 20$. And then daddies reaction: 'Wow, your doll looks great!' Hand over a sick bag will you?
 
In the evening we went out for dinner to try the famous 'deep dish pizza'. Wrong decision! After a few bites my tummy began to roar and I started my race for the toilet.... and again, and again.... I think it's definitely bingo!
Next morning I get up with still the same tummy problems, itchy everywhere, and a face and neck full with giant red spots. Bedbugs! Great! And that in a western country by the way. I asked the receptionist for a doctor: 'the hospital is just around the corner'.
So we went into emergency. Can I see a doctor? 'Fill in these forms please!' And while I started filling in my details she started her cross-examination on me. 'Do you have insurance? What kind of insurance is that?'
- It's a travel insurance, that's the name of the insurance company, the policy number, and the emergency phone number.
She says: 'I don't understand'
After 5 minutes explaining her all about insurance the cross examination continues: What religion do you have?, Do you have a will?, ...
Then I spend 15 minutes telling her which part of my address is the street, and which is the town, and then another 15 minutes explaining that there are no states in Belgium. 'But what's the State?' 'Belgium doesn't have any states.' 'But what's the State?'
Do you have ID please? Sure. Here's my passport. After about 5 minutes at the copy machine she comes back to me: 'I'm sorry but I need a picture ID'. Me: 'You've been copying my Vietnam visa. My picture is 2 pages back!'  Aaaaarrrrgh
 
After 45 minutes I could finally speak a doctor.
'Oh I see, but we can't test you on salmonella, we can only treat your symptoms.' (and that while the doctors in a country like Bolivia could???).
'We will prescribe you an antibiotic. Are you pregnant?'
- No
Well, before we can give you antibiotics we need to be really sure. We will have to take a pregnancy test on you.
- Excuse me???????
Right. Off for a little wee in the tiny glass. After 15 minutes the nurse returned: 'your test was negative'.
- You're kidding?
After another 15 minutes I finally got my prescription and I could leave.
 
I wonder what the bill will be like. I'm sure they won't forget to charge the pregnancy test! Long live travel insurance!
 
Oh yeah, I almost forgot.... there was also the city Chicago!
Beautiful city, very nice architecture... but let's just say I've had it for a while. 
So wish I could swap my hostel bed for a tent in the Andes.

Sarah x

****************************************************************

De titel doet het al vermoeden, ik heb een vrij bewogen weekend achter de rug...
 
Chicago had het toetje moeten zijn, het luxe-uitstapje na vier en een halve week hardcore travel zoals we dat ondertussen noemen. Ik ging er dan wel in een eenvoudige hostel verblijven, ik zou alleszins terug voet aan land zetten in een 'westerse beschaving' met moderne winkels, bars, restaurants en wolkenkrabbers.
 Dat uitstapje is enigzins anders uitgedraaid. Laat ons zeggen dat het de grootste cultuurshock van mijn leven was. En het begon al op de luchthaven van La Paz, aan de balie van American Airlines:
 
De Amerikaanse check-in agente: 'Hoe lang was u in Bolivië?'
- 10 dagen
Volgens uw paspoort bent u hier 8 jaar. U gaat een boete moeten betalen.
- Pardon?
Uw entry stempel dateert van 2000.
- Dat moet een vergissing zijn. Ik ben hier 10 dagen.
Dat denk ik niet. Hier staat duidelijk 29 SEP 2000.
- Maar dat is een vergissing van de douanier. Er net boven staat trouwens mijn exit stempel van Argentinië van 29SEP2008.
Ik begrijp het maar uw stempel zegt 2000 dus u zal een boete moeten betalen bij de douane.
- Bon, ten eerste staan er in mijn paspoort minstens 10 stempels van andere landen, gedateerd van 2007 en 2008, ten tweede zat ik op 8 september 2008 op een vliegtuig van Brussel naar Rio met UW luchtvaartmaatschappij, en ten derde, is mijn paspoort pas uitgeschreven op 25 juli 2007! Hoe zou ik dan in hemelsnaam aan een stempel komen van het jaar 2000 in mijn paspoort!
U had de stempel moeten controleren!
- Ik ga er van uit dat een douane-ambtenaar zijn job doet!
Goed, u moet sowieso naar de douane maar ik betwijfel dat ze u zullen laten passeren...
 
Grom grom ik naar de douane.
'Buenas dias!'
Die Boliviaanse man bekijkt mijn paspoort, loopt even naar zijn collega, zegt dan in het Spaans 'u kan niet vertrekken'...
Ik was al klaar om al mijn argumenten boven te halen wanneer er ineens een glimlach op zijn gezicht verschijnt, 'grapje!', 'prettige reis', katchaaa en daar stond de exit stempel in mijn paspoort!
Stoem Amerikanen! Leve Bolivia! Enfin, op naar Chicago!
 
2 dagen eerder nog in La Paz, was een van mijn reisgenoten zwaar ziek geworden... salmonella! De dokter voorspelde dat er minstens nog 2 mensen reeds drager van de bacterie zouden zijn. Ik ga het hier toch niet aan mijn been hebben zeker... Ik was gewaarschuwd!
 
Vrijdagochtend ontwaak ik in mijn schamele bedje in Chicago en het was meteen prijs... diarree. Salmonella of gewoon wennen aan het nieuwe eten? Bon, ik met mijn Canadese vriendin Andrea de stad in. De winkelstraat... ik werd meteen mottig. Neen niet letterlijk, gewoon van de 'American Way of Life'. De meeste maffe winkels hebben ze hier maar de topper was toch mensen 20$ en meer zien spenderen aan een nieuwe haarsnit voor de speelpop van de dochter! Paardenstaart: 10$. Paardenstaart 'flip': 15$. Vlechten: 20$. En dan de reactie van de papa: 'Wow, your doll looks great!' Geef mij eens een kotszakske alstublieft!
 
's Avonds gingen we op restaurant de beroemde 'deep dish pizza' proberen. Verkeerde beslissing! Na een paar happen begonnen de darmen al te grommelen en werd de race naar het toilet ingezet.... en opnieuw, en opnieuw, en opnieuw. Ik wist hoe laat het was.
De volgende morgen sta ik op met nog steeds dezelfde darmproblemen, overal jeuk, en een gezicht en nek vol beten. Bedbugs! Ook dat nog! In een Westers land dan notabene. Ik informeer me bij de hotelier naar een dokter: 'het ziekenhuis is hier net om de hoek'.
Dus wij naar binnen. Ik vraag het madammeke aan de receptie van het ziekenhuis of ik een dokter kan spreken. 'Fill in these forms please!' Terwijl ik de papieren met mijn gegevens invulde werd ik onderworpen aan een kruisverhoor. Heeft u een verzekering? Wat voor een verzekering is dat?
Het is een reisverzekering, dat is de naam van de firma, het polisnummer en het noodnummer.
'I don't understand!'
Allez, we zijn weer vertrokken.
Na 5 minuten lang de verzekering te hebben uitgelegd ging het kruisverhoor verder: bent u gelovig?, heeft u een testament?, ...
Dan heb ik nog een kwartier lang proberen duidelijk te maken welk deel van mijn adres nu precies de straat is en wat de stad, en dan nog een kwartier om uit te leggen dat België niet is opgedeeld in Staten. 'But what's the State?' 'Belgium doesn't have any states.' 'But what's the State?'
Do you have ID please? Tuurlijk. Hier is mijn paspoort. Na 10 minuten aan het kopieerapparaat komt ze terug: 'Maar ik heb een ID met een foto van u nodig'. Ik: 'u bent mijn visum van Vietnam aan het kopiëren. Mijn foto staat een pagina eerder.'   Aaaaaaaaaaaaaargghhhhhhhhhhhhhhhhhhh
 
Na 45 minuten kon ik eindelijk een dokter spreken.
'Oh ik begrijp het, maar wij kunnen u niet testen op salmonella, we kunnen enkel uw symptomen behandelen.' (ter info: Die 'boerekes' in Bolivie konden dat met een bloedstaal in amper 10 minuten testen...).
'We zullen u antibiotica voorschrijven. Bent u zwanger?'
- 'Neen'
Voor we u antibiotica geven moeten we zeker zijn dat u niet zwanger bent. We gaan een zwangerschapstest doen.
- Pardon?????
Allez hup. Plassen in het potteke. Na een kwartier kwam de verpleegster terug: 'your test was negative'. 
- Nee toch?
Na nog een kwartier kon in eindelijk vertrekken met een voorschrift voor antibiotica.
 
Ik ben eens benieuwd naar de hospitaalrekening. Waarschijnlijk zullen ze zelfs de zwangerschapstest aanrekenen! Lang leve de reisverzekering!
 
Oh ja, ik was het bijna vergeten. Er was ook nog de stad Chicago!
Een heel mooie stad, met mooie architectuur enzo... maar laat ons zeggen dat ik er even genoeg van had.